Α. Ο
Σίλιος Ιταλικός, επικός ποιητής, ήταν ένδοξος άνδρας. Τα δεκαεπτά βιβλία του για
το δεύτερο καρχηδονιακό πόλεμο είναι όμορφα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έμενε μόνιμα στην Καμπανία. Στα μέρη εκείνα
κατείχε πολλούς αγρούς. Ο Σίλιος είχε ευαίσθητη ψυχή. Επιδίωκε τη δόξα του
Βιργιλίου και περιέβαλλε με αγάπη το πνεύμα του. Τιμούσε αυτόν, όπως ο μαθητής
το δάσκαλο. Το μνημείο του, το οποίο βρισκόταν στη Νεάπολη, θεωρούσε σαν ναό.
………………………………………………………………………………………………………………………….
Όταν ο Άκκιος πήγε
από την πόλη Ρώμη στον Τάραντα, όπου ο
Πακούβιος σε μεγάλη πια ηλικία είχε
αποσυρθεί, έμεινε σ’ αυτόν. Ο Άκκιος, ο οποίος ήταν πολύ μικρότερος σε ηλικία, διάβασε
σ’ αυτόν, αφού το επιθυμούσε, την τραγωδία του που ονομάζεται «Ατρέας».
………………………………………………………………………………………………………………………….
Γι’
αυτό το λόγο στέλνει επιστολή γραμμένη στα ελληνικά. Συμβουλεύει τον
απεσταλμένο, αν δεν μπορέσει να πλησιάσει, να δέσει το γράμμα στον ιμάντα του
ακοντίου και να το ρίξει μέσα στο στρατόπεδο. Στην επιστολή γράφει ότι θα έλθει
γρήγορα με τις λεγεώνες του. Ο Γαλάτης, επειδή φοβήθηκε τον κίνδυνο, αποφάσισε
να ρίξει το ακόντιο. Αυτό κατά σύμπτωση καρφώθηκε σ’ ένα πύργο και τρεις μέρες
αργότερα το είδε κάποιος στρατιώτης και το πήγε στον Κικέρωνα. Εκείνος διαβάζει
μέχρι το τέλος το γράμμα και προτρέπει τους στρατιώτες να ελπίζουν στη σωτηρία
(τους).
Β1α.
vir : virorum
libri : liber
eius (το πρώτο): ea
se (το πρώτο) : nobis
Pacuvius : Pacuvi
nomen : nomina
rem : res
casu : casuum
turrim : turri
salūtem : salus
Β1β.
pulchri: pulchriore
multo: plus, plurimum
minor: parvus
celeriter: celerrime
Β2α.
erat (το πρώτο) :
futurus eras
tenēbat : tenendi
venisset : venturus
recesserat : recedemus
desideranti : desiderent
adīre : adeunto
possit : potuerim
veritus : veriturum esse
conspicitur : conspiceris (-re)
Β2β.
Ενεστώτας: defers
Παρατατικός: deferebas
Μέλλοντας: deferes
Παρακείμενος: detulisti
Υπερσυντέλικος: detuleras
Συντελεσμένος
Μέλλοντας: detuleris
Γ1α.
poēta:
είναι παράθεση στο Silius Italicus
cui: είναι δοτική
προσωπική κτητική στο est
casu:
είναι αφαιρετική οργανική τού τρόπου στο adheasit
Γ1β.
Quam ob rem epistula conscripta Graecis litteris [a Caesare]
mittitur.
Hanc […] tertio post die quidam miles conspicit.
Γ1γ. Tarenti (απρόθετη γενική, γιατί είναι όνομα πόλης)
Γ2α. Postquam/ ubi / ut / simul Accius ex urbe Rōmā
Tarentum venit
Γ2β. Το υποκείμενο τού ειδικού απαρεμφάτου είναι το
«se»,
το οποίο τίθεται σε αιτιατική και δεν παραλείπεται, γιατί υπάρχει ταυτοπροσωπία
και λατινισμός
Γ2γ. «ut tragulam mitteret»: δευτερεύουσα
βουλητική πρόταση ως αντικείμενο στο constituit,
εισάγεται με τον βουλητικό σύνδεσμο ut, γιατί
είναι καταφατική, εκφέρεται με υποτακτική, γιατί το περιεχόμενο της είναι απλώς
επιθυμητό και συγκεκριμένα με υποτακτική παρατατικού (mitteret), γιατί εξαρτάται από
ρήμα ιστορικού χρόνου (constituit-
ιστορικός ενεστώτας). Ισχύει η ιδιομορφία στην
ακολουθία των χρόνων, υπάρχει δηλαδή συγχρονισμός της κύριας με τη
δευτερεύουσα καθώς η βούληση είναι ιδωμένη τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό
του ομιλητή και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής της.
Γ2δ. αντικειμενική
αιτιολογία: quod/ quia / quoniam veritus erat
αποτέλεσμα
μιας εσωτερικής λογικής διεργασίας: cum veritus esset
Επιμέλεια: Χαρίδημος Ξενικάκης
Επιμέλεια: Χαρίδημος Ξενικάκης