ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Φωνηεντόληκτα Ρήματα Α' Συζυγίας

Α’ ΣΥΖΥΓΙΑ


Φωνηεντόληκτα Ρήματα



ΤΟ ΡΗΜΑ λύω 

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΣ ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ

Οριστική
Υποτακτική
Ευκτική
Προστακτική
λύ-ω

λύ -
λυ –έτω

 λύ –ετε
λυ –όντων / λυ -έτωσαν 




Απαρέμφατο
Μετοχή



ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ



Απαρέμφατο
Μετοχή



ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ


Απαρέμφατο
Μετοχή



ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

Οριστική
Υποτακτική
Ευκτική
λε-λυ-κώς, -κυῖα, -κὸς ὦ
λε-λυ-κώς, -κυῖα, -κὸς εἴην
λε-λυ-κώς, -κυῖα, -κὸς ᾖς
λε-λυ-κώς, -κυῖα, -κὸς εἴης
λε-λυ-κώς, -κυῖα, -κὸς ᾖ
λε-λυ-κώς, -κυῖα, -κὸς εἴη
λε-λυ-κότες, -κυῖαι, -κότα ὦμεν
λε-λυ-κότες, -κυῖαι, -κότα εἴημεν /εἶμεν
λε-λυ-κότες, -κυῖαι, -κότα ἦτε
λε-λυ-κότες, -κυῖαι, -κότα εἴητε / εἶτε
λε-λυ-κότες, -κυῖαι, -κότα ὦσι(ν)
λε-λυ-κότες, -κυῖαι, -κότα εἴησαν /εἶεν

Προστακτική
Απαρέμφατο
Μετοχή

-

λε-λυ-κώς, -κυῖα, -κὸς ἴσθι



λε-λυ-κώς, -κυῖα, -κὸς ἔστω

λε-λυ-κὸς

-



λε-λυ-κότες, -κυῖαι, -κότα ἔστε



λε-λυ-κότες, -κυῖαι, -κότα ἔστων /ἔστωσαν /ὄντων



ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

ΜΕΣΟ-ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ


ΜΕΣΟ-ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ











ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ


ΜΕΣΟ-ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ

Οριστική
Υποτακτική
Ευκτική
λε-λυ-μένος,-μένη, -μένον  ᾖς
λε-λυ-μένος,-μένη, -μένον  ᾖ
λε-λυ-μένοι, -μέναι, -μένα  ἦτε
λε-λυ-μένοι, -μέναι, -μένα ὦσι(ν)


Προστακτική
Απαρέμφατο
Μετοχή
-


-




λε-λύ-σθων /λε–λύ-σθωσαν



ΜΕΣΟ-ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ

Παρατηρήσεις                                                                                                              $
1) Το ρήμα λύω (όπως και το ρ. θύω) έχει το υ:
α) μακρό σε ενεστώτα, παρατατικό και γενικά μπροστά από –σ-, π.χ. λῦσον
β) βραχύ στον παρακείμενο και υπερσυντέλικο, π.χ. λελύσθαι
2) Τα ρήματα βούλομαι, οἴομαι στον ενεστώτα και ο μέλλοντας ὄψομαι ( του ὁρῶ) στο β΄ ενικό πρόσωπο οριστικής έχουν κατάληξη ΜΟΝΟ -ει : βούλει, οἴει, ὄψει

ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΟΣ Α΄
Παθητικός μέλλοντας α΄
 Για να σχηματίσουμε τον παθητικό μέλλοντα χρησιμοποιούμε:
 το θέμα (λυ)+το πρόσφυμα (θη)+την κατάληξη του μέσου μέλλοντα (-σομαι).
Κλίνεται όπως ο μέσος μέλλοντας
Οριστική
Ευκτική
Απαρέμφατο
Μετοχή
λυ-θή-σομαι
λυ-θή-σει /ῃ
λυ-θή-σεται
λυ-θη-σόμεθα
λυ-θή-σεσθε
λυ-θή-σονται
λυ-θη-σοίμην
λυ-θή-σοιο
λυ-θη-σοιτο
λυ-θη-σοίμεθα
λυ-θή-σοισθε
λυ-θή-σοιντο
λυ-θή-σεσθαι
λυ-θη-σόμενος
λυ-θη-σομένη
λυ-θη-σόμενον

 Παθητικός αόριστος α΄
Για να σχηματίσουμε τον παθητικό αόριστο χρησιμοποιούμε:
 την αύξηση (ε)+το θέμα (λυ)+το πρόσφυμα (θη)+τις καταλήξεις του παθητικού αορίστου

Οριστική
Υποτακτική
Ευκτική
Προστακτική
Απαρέμφατο
Μετοχή
ἐ-λύ-θην
ἐ-λύ-θης
ἐ-λύ-θη
ἐ-λύ-θημεν
ἐ-λύ-θητε
ἐ-λύ-θησαν
λυ-θῶ
λυ-θῇς
λυ-θῇ
λυ-θῶμεν
λυ-θῆτε
λυ-θῶσι
λυ-θείην
λυ-θείης
λυ-θείη
λυ-θείημεν/
λυ-θεῖμεν
λυ-θείητε /
λυ-θεῖτε
λυθείησαν /
λυ-θεῖεν
λύ-θη-τι
λυ-θή-τω
λύ-θη-τε
λύ-θέ-ντων /
λυ-θήτωσαν


λυ-θῆ-ναι
λυ-θείς
λυ-θεῖσα
λυ-θέν

Προσοχή!  Ορισμένα φωνηεντόληκτα ρήματα σχηματίζουν παθητικούς χρόνους με την προσθήκη ενός –σ- μπροστά από το πρόσφυμα –θη-, από αναλογία προς τα οδοντικόληκτα.
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ
ΠΑΘ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ
ΠΑΘ. ΑΟΡΙΣΤΟΣ
ἀκούομαι
ἀκουσθήσομαι
ἠκούσθην
ἑλκύομαι
ἑλκυσθήσομαι
εἱλκύσθην
θραύομαι
θραυσθήσομαι
ἐθραύσθην
κελεύομαι
κελευσθήσομαι
ἐκελεύσθην
κλείομαι / κλῄομαι
κλεισθήσομαι /κλῃσθήσομαι
ἐκλείσθην / ἐκλῄσθην
(κατά)λεύομαι
(κατά)λευσθήσομαι
(κατ)ελεύσθην
παύομαι
παυσθήσομαι
ἐπαύσθην
χρῶμαι
-
ἐχρήσθην
ἀνύομαι
-
ἠνύσθην
παίομαι
-
ἐπαίσθην
σείομαι
-
ἐσείσθην
ξύομαι
-
ἐξύσθην
κρούομαι
-
ἐκρούσθην
δράομαι-ῶμαι
-
ἐδράσθην
γελάομαι-ῶμαι

ἐγελάσθην
χαλάομαι-ῶμαι
-
ἐχαλάσθην

 Επιμέλεια: Χαρίδημος Ξενικάκης